Moezelweekend 2017 – een fantastische trip naar Duitsland

Beste Steurleden,

Na de fantastische trip naar Duitsland mijn relaas van de dagen. Wat vooraf ging aan het Moezelweekend.

Samen met Rob Bastiaans, GertJan de Graaf en Jan Blokker had ik afgesproken om een dag eerder weg te gaan, op donderdag, zodat we een dag extra zouden hebben. Omdat ik graag gezamenlijk met de rest van de Steur groep terug wilde rijden vond ik het voorstel om nog een dag langer, de maandag, te blijven wat overdone. Helaas hadden de mannen zich niet ingeschreven voor de tour.

Gelukkig zag Angela Schreuder kans om het kamer technisch te organiseren zodat het allemaal op het nippertje toch nog goed kwam. Toen kwamen de weersvoorspellingen op woensdag voor vertrek en helaas ging het niet door…

Gelukkig kon ik met mijn nieuwe motorfiets aansluiten bij de rest van de Steur voor vertrek op vrijdagochtend. Uiteindelijk waren er toch nog 14 diehards die de reis aandurfden. De groep werd verdeeld in 2 groepen, de shoppers onder aanvoering van Ahrend en Angela en de “rest” te weten Eric Sleurink, Raimond de Vries, René Lassche, Gerard Korenberg, Ab Selles en ik zelf.

Het eerste deel van de route ging uiteraard over de snelweg richting het zuiden. Omdat ik als beginnend motorrijder met een “knullige start” mij volledig wil concentreren op het motorrijden heb ik geen route op m’n navigatie aan staan en ook geen oortelefoon of iets dergelijks. En aangezien ik geen kopman ben, noch die ambitie heb, gaat het prima zo. De route voert over Maastricht naar Verviers waar het voor het eerst eens een beetje droog begint te worden. Ik heb een paar nieuwe waterdichte laarzen aan die ik kocht voor weinig en waarvan ik de waterdichtheid toch ernstig in twijfel moet trekken. Dus gewoon Lek.. Eigenlijk is mij in het Franstalig België niets bijzonders opgevallen wat eigenlijk beter zou zijn geweest als het wel zo was: de eerste snelheidsbekeuring van het jaar is een feit en viel deze week op de mat.

Over de hoogte krijg ik nog bericht. 11 km te hard na aftrek van de correctie in de bebouwde kom. Ben benieuwd of er meer zijn die voorval met mij kunnen delen… Na een uitstekende lunch gaat de route verder richting Malmedy. Het gaat heuvel op en heuvel af en de lokale bevolking ziet het gelaten aan als we als een slang door hun dorpen slingeren. Voor mij rijdt René op zijn Kawasaki Versus. Aan zijn rijstijl is te merken dat hij inmiddels goed aan z’n motor gewend is want achter hem aanrijdend lijken de bochten minder scherp dan dat ze in werkelijkheid zijn.

Kwijtraken doe je hem niet want zijn tevens nieuwe fluorescerende regenjas doet je bijna pijn aan de ogen. Het valt me trouwens op dat onze kopman Raimond minder last van de regen schijnt te hebben en de bochten gaan sneller en sneller. En uiteraard wordt hij direct gevolgd door Ab en Gerard. Dat de zware BMW van Ab zo makkelijk iedere bocht neemt verbaasd me natuurlijk niets: de combinatie van ervaring en pk’s.

Maar ook bij Gerard ziet het er kinderlijk eenvoudig uit. Hopelijk heeft Gerard nog wat over en komt hij niet in het rode gebied…of over bierdopjes. Na iedere bocht maak ik me snel uit de voeten zodra ik het gebrul van de Ducati van Eric achter me hoor. Het weer is opgeknapt, het is droog en een enkele zonnestraal laat zich zien. Uiteindelijk komen we voldaan, na een slopende dag aan in Ürzig ad Moezel. Tijd voor een biertje…

De kamers in het pension zijn vertrouwd en Ab is mijn kamergenoot ( Je kunt het slechter treffen zal ik maar zeggen, ja en ook qua geluidJ) Ik mag wel zeggen dat het met Ab gezellig was. En je zou het misschien niet vermoeden maar we hebben heel wat af gekletst. Leuk.

Na de uitwisseling van de verhalen en het nuttigen van het diner, dat overwegend bestaat uit Riesen schnitzels, kunnen we terugkijken op een geslaagde dag. We drinken nog een biertje, voor sommigen net één te veel. We noemen geen namen Arend.. De glazen waren natuurlijk ook van Duits formaat.

De tweede dag…
De wekker gezet om te gaan hardlopen op kwart voor 7 met René, trouwens Sleur en Raimond zouden ook mee. Ik kon alleen van Eric niet inschatten of het nou een grapje was of niet. Het maakt ook niet uit want het regent pijpenstelen en ik draai me dus nog maar eens lekker om. Bij het ontbijt ziet de groep er toch weer verrassend fris uit iets wat je de avond ervoor toch niet voor mogelijk had gehouden. Het ontbijt is super en smaakt zo goed dat de vrouw des huizes zich moet spoeden naar de bakker om een tweede ronde broodjes te halen. De sfeer is weer opperbest en ook komen de sterke verhalen al weer op gang. Mededeling van de dag: Sleur gaat vanavond ook mee hardlopen. Raimond trouwens ook maar dat voelt op de één of andere manier toch geloofwaardiger aan. We gaan het zien.

We vertrekken net voor de shoppers en gaan gelijk de berg op waar je een superuitzicht hebt over het Dal met de Moezel. Het wordt een pittige rit zeker omdat er zo nu en dan zeer heftige buien zijn waarbij het zeer glad kan zijn. Gelukkig gaat het prima en ik ben zeer te spreken over mijn anti- doorslipregeling, ook op de heenweg toen deze, na uitleg van Gerard, nog gewoon uit bleek te staan. We rijden in de regio Bitburg naar Trier en omdat ik de route niet heb ingevoerd blijft het een verrassing waar we gaan uitkomen. De buien zijn talrijk en af en toe bizar heftig..ik moet soms gaan staan op de steunen om over het opspattende water uit te kunnen kijken. Tussen de middag zitten we net in een restaurant als de shoppers ons gespot hebben en een gezamenlijke lunch is een feit.

In het restaurant komt eerst de chique kaart maar als we uitleggen dat de groep bestaat uit aannemers, ambtenaar, militair en verkopers lukte ons een low budgetkaart te krijgen. Jammer dat alles in het Frans is maar de uitbater blijkt vloeiend Duits te spreken dus een Strammel Max voor Gerard is snel besteld. Na de lunch gaat het wat minder fortuinlijk. Na het uitkomen van een haarspeldbocht mis ik ineens Eric achter met de Duc. Op het rechte stuk haal ik de groep in en meldt bij Raimond dat ik even terug rij. Ik rij het lange steile stuk op om Eric te gaan “redden” als ik hem net de bocht uit zie komen. Hij passeert mij en geeft aan dat alles goed is.

Nu moet ik nog even keren hoe zat het ook al weer? Na het draaien op de weg heb ik te weinig snelheid en duvel dus gewoon om… Ik zet m’n motor overeind, deze heeft gelukkig weinig schade; 1 handkap kapot. Mijn redders gevoel is gelijk een stuk minder. Heldhaftig meld ik het incident bij terugkomst toch maar niet. Eric staat bij de groep en legt uit hoe hij een kijkfout maakte en rechtuit reedt in plaats van de bocht door. Gelukkig loopt het allemaal goed af.  Enig tijd later staat alles stil als ik de bocht door kom. Ik zie nog net Ab z’n motor overeind zetten. Ab onderuit? Ik kan het eigenlijk niet geloven. Na een uitgebreide analyse van het gebeurde is de conclusie dat er olie uit het motorblok is gelekt op de achterband waardoor Ad een schuiver heeft gemaakt in de bocht.

Gerard heeft een andere kijk op de zaak; ook hij slipte weg, dus er lag olie op de weg want hij reed voorop. Gelukkig werd Gerard gered door de anti doorslipregeling van de door en door betrouwbare Suzuki Vstrom. Iets in mij zegt me dat het verhaal van Ab toch aannemelijker klinkt maar ik wil niet dat het zelfvertrouwen van Gerard een deuk oploopt en eigenlijk heb ik er ook geen verstand van. Gelukkig loopt ook dit allemaal goed af. De rest van de dag gaat alles goed en dat is mooi want ons geluk was ook verbruikt voor die dag. Het weer is stralend als we Ürzig binnenrijden en we gaan hardlopen langs de Moezel. En naast Raimond en René en ik is Eric ook aanwezig in tuniek. We doen een ronde Moezel 3km heen, brug over, 6km overkant, brug over en 3 km terug. Ruim 12 km. Helaas niet goed opgelet de eerste 2 km, waardoor we Eric zijn kwijtgeraakt. Het blijft een onbeantwoorde vraag: is hij ergens stiekem links af gegaan?  Het wordt weer een gezellige avond en ook het biertje smaakt weer prima.

De laatste dag
Na het super Frühstück gaan we weer op weg. Ook deze dag zal een mooie tourdag worden. Nog even dag gezegd aan onze gastvrouw en gastheer en we worden uitgezwaaid. De route voert door Duitsland Belgie en Nederland en ook vandaag weer een 500km te gaan.Deze dag wordt ook weer compleet gemaakt met een rijkelijke lunch op het terras in de zon in Franstalig België. Het rijden gaat heerlijk en er zijn gelukkig geen rare dingen te melden; vandaag alleen veel, heel veel, geweldig bochten en nog eens bochten. Wat is dat motorrijden toch geweldig!

Bijna thuis. Ergens tussen Heerde en Hattem zien we motorrijders zitten in de zon in het gras langs de snelweg. Het gaat snel, we zwaaien en herkennen de mensen van onze eigen groep niet…blijkt en lekke band geweest te zijn. Sorry mannen en dame!

Iedereen harstikke bedankt voor het weekend en graag tot de volgende keer!

Martin den Dekker