Verslag Clubweekend 2017

Okay, laat ik maar eens een begin gaan maken met het verslag van een wel heel bijzonder verlopen clubweekend.

Rond 8.00 uur was het vertrek gepland bij verzamelpunt Esso, locatie punt N5232.575E55 en nog wat cijfers welke in de Garmin staan. Geen grote opkomst dit jaar, om precies te zijn 6, zegge ZES, diehards die de strijd met de weer-elementen aan durfden te gaan.

Tsja, wat kun je daar van vinden, laten we het er op houden dat deze bikers ondanks de berichten toch voor de mooie asfalt kilometers kozen en de rest er op de koop toe bij namen.  Want één ding staat voorop, we hebben weer een prachtig weekend gehad en Su-per gezellig.

Met Raimond voorop en in zijn kielzog Helco, Henk vd V., René, Sander, ja ja, en ondergetekende met zijn nieuwe witte Suzuki V-Strom 650 DL, ( zo leuk om ook te beleven ) gingen we richting Brochhagen, locatiepunt N 5102.726E72 en nog wat cijfers. Ook Ab en Henk R. gingen de strijd aan, op een later tijdstip gevolgd door Bas die in de vooravond aan kwam.

Wat betreft de weersvoorspellingen kun je deze beter met een korreltje zout nemen, Raimond had dus wel gelijk, Positievo !!!  De vrijdag verliep zo ik me kan herinneren nagenoeg droog, een pracht rit gehad. Na eerst weer een paar honderd kilometers via de snelweg te hebben gereden, kwamen we aan bij Arnsberg om daar een pracht route op te pakken met weer vele mooie tour kilometers. Helaas kon ook Bertus deze kilometers niet maken om dat zijn trouwe BMW na bijna een ton te hebben gedraaid in DRIE jaar een defecte dynamo had en hij hier door besloot dat het tijd werd voor een nieuwere versie.

De eerste stop deden we in Messchede, bij een bakkerij met een uitgebreide keuze aan heerlijkheden. Raymond heeft een neus voor een goeie bak koffie MET gebak. Waar ik me natuurlijk graag te goed aan deed en bij een tweede bakkie ook nog een tweede versnapering nam, lekker en mooi lang weekend ☺.

René zal deze dooprit voor zijn nieuwe aanwinst, de Kawasaki Versys ook niet gauw vergeten. Het kon haast niet anders dan dat hij de hele weg met een brede glimlach de kilometers onder zijn wielen door mocht laten glijden. Nachten ervoor wakker liggen, de donderdagavond voor de rit deze super mooie witte motor opgehaald, meteen de volgende dag er van kunnen genieten, en dat werd bij elke stop even dunnetjes in herinnering gebracht, prachtig toch om dit met je motor maten te kunnen delen.

Natuurlijk ging de route ook weer langs “de Slager” waar we ons weer te goed konden doen aan een strammermax of schnitzel. Het stuk daar naar toe is iedere keer weer super om te rijden, pracht bochten. Voor Helco en zijn volgers was dit stukje even iets minder, zij bleven steken achter een tractor welke een beladen aanhanger met bomen trok, en zagen geen kans om deze op verantwoorde wijze in te halen, geen nood, er lagen nog genoeg mooie stukken te wachten de komende dagen.

Door het prachtige natuurpark Sauerland-Rothaargebirge met de mooie natuur en natuurlijk vooral de niet te vergeten pracht wegen vervolgden we onze route. Je kan haast niet bedenken dat er zo veel mooie stukken in één route kunnen, foutje, dus wel.  Hier past zeker een hartelijk dankjewel aan het adres van onze penningmeester en wegenkenner Bertus, SUPER mooi.  Na dit park achter ons te hebben  gelaten gingen we op koers naar onze pleisterplaats en overnachting adres, de camping in Brochhagen.  Waar we bij aankomst ouderwets en met een brede glimlach welkom werden geheten door Lammert en Dries die inmiddels al gezelschap hadden gekregen van Ab en Henk R. welke zijn cowboy hoed op had ter bescherming tegen DE ZON ☺, daar istie weer, en samen genietend van een koel blik bier, zo’n 575 km achter ons latend.

Wat gaf dit een goed gevoel, bij mij zeker en naar ik zo mocht beleven ook bij mijn mede-bikers. De plankjes voor de jiffies werden geplaatst door Lammert en we konden de motoren afladen en de kettingen smeren. Er waren ook weer een aantal tenten opgezet, nogmaals hartelijk bedankt, zo ook voor onze president / voorzitter. Het lag namelijk in de planning dat Erik ook aanwezig zou zijn. Maar door de te verwachten weervoorspellingen leek het ook deze man, en vele anderen met hem, niet verstandig om te komen. Sow jammerrrrr. Met het goedvinden van onze president werd zijn slaapgelegenheid onderverhuurd aan een dankbare Henk R. omdat Bas graag een hotelbed tot zijn beschikking had en pa dan wel in de nachtelijke uren in het tentje van Erik kon slapen.

Na een een plek in het restaurant gevonden te hebben op de gereserveerde plaatsen en waar de wachttijd deze keer niet al te lang was omdat er minder mensen waren, konden we onder het genot van de eerste Kölsch glazen bier een keus maken van het eten. Weer lekker, en met ijs als nagerecht was dit een mooie afsluiting van een prachtige dag.

De zaterdagmorgen werden we bij het ontwaken begeleid door licht getik op de tentzeilen, ja hoor daar was dan die verwachte vermaledijde regen. Zijn de thuisblijvers toch niet voor niets thuis gebleven ☹. Na een lekker lang ontbijt onder de door de catering verzorgde partytent en de lekker door René gebakken eieren met spek kwam onvermijdelijk het punt van no return, WE GAAN RIJDEN. In een raad van wijze mannen werd besloten om de korte rit te doen.

De mannen van de catering hadden echt overal aan gedacht, zelfs een eerste hulp pakket voor de BMW bij uitstek (bijna) altijd wel een haperende kabel of ander verzin het maar pechdingetje van onze Ab. Een kaart van alle dealers in Duitsland, reserve onderdelen, hulpmiddelen, een korte impressie van deze actie is inmiddels ook te zien, hilarisch.

Nadat de meesten de korte rit ge-upload hadden gingen we van start en kon ik een nieuwe snufje op mijn Soes programmeren op stand twee van de traction control voor natte wegen. Goed dan, niet de meest ideale omstandigheden om een tour te doen maar we gingen er wel voor. Zelfs Sander had zich in een regenpak gehesen om deze ervaring niet te missen. Henk vd.V. zou deze dag Lammert en Dries gezelschap houden opdat ze eens niet met zijn tweeën bleven. En zo als Raymond voorgesteld had, we konden gewoon wat vaker een bakkie doen of wat eten, wat bij iedereen in goede aarde viel.

Deze dag verliep bijna vlekkeloos op twee kleine incidenten na waar ik, het moest wel een keer zo zijn na drie jaar, van één de veroorzaker was. Met de kap van mijn handvat tikte ik net de koffer van Ray aan bij het stoppen voor het afslaan naar rechts. Met dat ik ook stopte en naar links keek toch iets te dicht bij deze onfortuinlijke BMW-er kwam en een val veroorzaakte. Pot~*#^☹, wat doe je nu Gerard. Ja, dit was echt niet tof. Gelukkig viel het mee en kon de richting aanwijzer er zo weer aangedrukt worden na e.e.a. met de altijd aanwezige Ducktape te hebben vastgeplakt. Ik had wel even tijd nodig om het te laten bezinken, Raymond deed er gelukkig niet moeilijk door en wist mij zelfs weer op te beuren, bedankt Ray.

Helco had moeite met een bijna haakse en stijgende bocht naar links, direct daarna gevolgd door een bocht naar rechts en moest hierdoor zijn machine even neerleggen, op een paar krasjes na geen schade aan deze zwarte tourer. Na toch een geslaagde rit van ongeveer 220 km. op deze druilerige dag kwamen we achter in de middag aan op de camping. Waar de jongens in de party tent een afdruiprek hadden gemaakt voor de regenkleding. Weer een genieus  idee waardoor niemand de natte kleding in de tent hoefde te leggen. Het heeft ook zo zijn voordelen als je met een gezellige ploeg van elf mensen bent. Voldoende ruimte, aandacht voor elkaar, positief blijven, gezelligheid, Sander die dit voor geen goud had willen missen, meer dan genoeg te eten, geen lange wachttijden, joh, kunnen we voor volgend jaar weer zo iets regelen ? GEINTJE ☺ !!!.

En natuurlijk was er voor René een plas momentje welke we ons niet gauw zullen vergeten. De achterbuur op de camping was namelijk een Duitstalige gast die het ab-so-luut niet goed vond dat René de bossage’s van meer water voorzag dan de reeds gevallen regen en waarschijnlijk bang was dat er hierdoor tevens een overstroming zou plaats vinden in zijn achtertuin. Afknijpen dus en onder de bomen verder gaan. Dries was inmiddels op de met stemverheffing pratende conversatie afgekomen en suste de bijna volledig uit zijn plaat gaande man met de geruststellende woorden : Wir haben es nicht gewüst. Daar had de man dus niet van terug en werd door zijn vrouw mee genomen in hun verblijf.

Na alweer lekker te hebben gegeten en gedronken in het restaurant, en te hebben genoten van een welverdiende bijna snurkloze nachtrust, E.S. was afwezig, konden we zondagochtend in een voorzichtig doorkomende zon de rits van onze tent openen en een mooie dag tegemoet zien. Het ontbijt werd deze ochtend mede verzorgd door onze fietsenmakende groene Kawa rijdende “kleine” mederijder die, hoe kan het ook anders, toch een zekere status aparte heeft verworven door zijn deelname. Hij had zelfs de eer om een apart droogrek(je) met zijn naam erop te bezitten in de partytent.

Sander had na enig aandringen van een aantal jongens besloten om vandaag iedereen te voorzien van gebakken eieren met spek. Dit deed hij met verve en stond zelfs op het punt te overwegen of zijn toekomst niet in de kokkelarij zou liggen in plaats van de reparatie aan fietsen. Altijd blije, vrolijke en dankbare gezichte om je heen, dit gaf te denken. De koksmuts welke hem als gegoten werd aangemeten is te bewonderen op één van de vele foto’s. Na dit stevige ontbijt met koffie, jus d’orange, chocolademelk, speciaal voor Herman, of wat je maar wou, het was er, pakten we de boel bij elkaar om af te reizen naar onze liefhebbenden in het Nederlandse. Na de hartelijke bedankjes aan het adres van Lammert en Dries voor de geweldige verzorging en de fooienpot te hebben voorzien van een bijdrage in de onkosten vingen we de terugreis aan, uitgezwaaid door deze SUPER gasten.

Ook deze terugreis was weer een pracht rit, hoewel toch een beetje overvallen door wat regen mocht dit de pret niet drukken. Raymond, Ab en ik kozen ervoor om de hele terugreis te doen en niet af te korten, vond ik een prima optie. De andere rijders kozen er voor om na het stuk rondrijden op de snelweg te blijven en rechtstreeks te gaan. Wat ik eerder ook wel deed en nu eens niet, heb er geen spijt van gehad. Een mooie rit met gezellige momenten van rust was mijn beleving deze dag. Had ook dit deel niet willen missen, was echt wel de moeite waard, zelfs het deel door Nederland. Totaal van deze dag zo ongeveer 390 km gereden, en inmiddels ruim over de duizend kilometer beurt met mijn trouwe Soes.

Om af te ronden van dit toch wel weer iets uit de hand gelopen verslag wil ik graag iedereen weer bedanken voor een geweldig weekend dat we weer samen mochten beleven. Toch ook wel een klein beetje de hoop dat als we volgend jaar “op zomerkamp” gaan het totaal aantal deelnemers wat hoger zal liggen dan deze keer. ☺

Met heel veel plezier terug kijkend op een mooi clubweekend zeg ik graag tot een volgende keer.

                                                                                                                                           Gerard