Ga naar hoofdinhoud
Eurtour-2010

Geweldig met een grote ‘G’ – verslag Eurotour 2010

Je weet et vaak niet, om maar eens te beginnen met de woorden waar ik vorige keer mee ben gestopt. Nou, ik weet het inmiddels wel. Het was weer Geweldig met een grote G; Eurotour 2010! Wat hebben we weer Genoten van een prachtige toer, uitgezet door de MMC ’72.

We waren met z’n tienen waarvan er acht de hele rit hebben uitgereden, maar daar over straks meer. Zoals ik al zei was het weer prachtig om te mogen deelnemen aan deze rit. Wat zonde voor de rijders die bang waren voor een koude neus, handen en voeten, dat viel in et niet, ze hebben wat gemist.

Op het moment dat ik dit typ speelt “Raiders on the storm”van de Doors op de radio, wat kan er nou toevalliger zijn. Niks storm, een beetje regen en niet te felle zon, vooruit dan een beetje weinig, maar van binnen wordt je warm bij het vooruitzicht van een paar mooie dagen. We hebben et met z’n allen prima gehad en volop kunnen genieten van dat waar de wegen voor zijn aangelegd, het berijden van die mooie wegen met mooie bochten en uitzichten.

Bertus had als voorproefje een rit uitgestippeld door de Betuwe. Wat was dat al prachtig om  die mooie dijken te berijden  met m’n Soes. Misschien nog niet eens zo’n gek idee om eens wat verder van huis af een toerrit te doen. D’r is al vaker over gesproken op de club. Stop es even,……….Beginnen bij het begin, chronologisch te werk gaan. D’r is ook zoveel te vertellen, t’was ook weer zo mooi.

Woensdagmiddag 12 mei rond 14.45 verzamelen bij tankstation Zalkerbroek om van daaruit te vertrekken naar Heerlen, startpunt voor 4 mooie toerdagen…… Foutje. Bij nader inzien waren het er 3. Had gedacht dat we zondag thuis zouden komen, niet dus, maar dat mocht de pret niet drukken. Had wel toestemming van m’n lieffie voor 4 dagen. Wie weet wat er nog meer te wachten staat dit seizoen.

Verzamelen dus met 6 man : Bertus, Christian, René, Roel en Bert Doldersum en ikke. Erik en Raimond zouden later gaan en Anne en Gerrit, “de bijbelrijder” de volgende ochtend vroeg van huis uit rechtstreeks naar Heerlen. Via de mooie opwarmtoer van frontrijder Bertus, tussentijds nog even ons anker uitgegooid om een kop cappuchino en een stuk appeltaart met te nuttigen, kwamen we terecht in België waar  we in een mooie frietkot veel patat voor weinig en veel meer konden eten. Alléz, de motor aan en rijden, want daar gaan we voor.

Rond de klok van negenen werden we ontvangen door Erik en Raimond die rechtstreeks waren gereden. De uitnodiging van eerst genoemde aan René om de nacht bij hem door te brengen zodat hij zijn tent niet hoefde uit te pakken zal hem nog lang bijblijven. Erik praat graag en snurkt hard en veel zoals we allen weten,,,,,,René weet dat nu ook. En s’morgens vroeg begint het gekwebbel van onze Erik weer. Tent weer afbreken en dan eten  met 8 man aan één tafel. Gesellug zo en goed verzorgd

Lekkere broodjes en koffie en natuurlijk gebakken ei met spek, je kan het ook minder treffen. Rond negen uur voegden Anne en Gerrit zich bij ons in de kantine, de ploeg was compleet. Motor aantrappen, zoals Erik zegt, en rijden. De meeste motoren hebben toch geen kickstarter meer, Erik. De mijne start ik met een knoppie, vooruitstrevende Japanse techniek. Rijden dus.

Duitsland in en genieten van de veelbelovende mooie rit, want Bertus had al even doorgebladerd en geconstateerd dattut weer mooi zou worden. Zal ook es een stuk zijn waar deze met de motor vergroeide rijder niet geweest is.  Na een paar uur gereden te hebben, in de buurt van Aken, verloor Roel zijn slaapzak, gelukkig op een 2baans weg zodat we deze makkelijk uit de klei van het bouwland naast de weg terug konden halen. Op dit moment gaf Bert aan dat hij niet meer lekker op de motor zat. Hij had al een paar keer een slippertje gemaakt op nat wegdek en had door een eerder ongeval hierdoor geen vertrouwen meer in het rijden.

Goede banden zijn echt een aanrader, vereiste, om lekker ontspannen te kunnen rijden Bert. Ik spreek uit ervaring. En door veel te rijden en te vragen en op te letten op ervaren rijders kun je echt genieten van het motorrijden. Vroegtijdig afhaken dus door Bert en Roel die met hem terugging en rond 3 uur s’middags weer thuis waren. Jammer dat dit moest gebeuren. Verder met z’n drieën, want we hadden ons opgesplitst in 2 groepen. Erik, Anne, Gerrit Raimond en René in een groep en Bertus, Chris, de Doldersums en ik in de andere.

Zo af en toe was het wegdek nog wat nat maar daar was prima mee te leven en het werd steeds droger. De BMW rijders, Chris liet dat regelmatig horen, hadden de luxe om te kunnen kiezen met hun zomerhandschoenen aan om hun handvat verwarming op stand 1 of 2 te zetten,,,, ach je kan ook rijden zonder en denken dattut wel meevalt met die kou. Via Wiesemscheid, Dudeldorf, Wallendorf de grens over.  In Luxemburg dus richting Diekirch waar we weer werden genoteerd op ons nummer. Dit keer waren er zo’n 250 rijders, geteld door René.  Camping op der Sauer was weer onze pleisterplaats.

Speciaal voor Erik was er in de uiterste hoek een plekje gereserveerd i.v.m. zijn slaapgedrag.Zeg maar snurkslaap. Bleek de volgende dag dat er meerdere tegenhangers van Erik waren. Oordoppen zijn niet alleen goed op de motor maar ook in bed, euh slaapzak. Maar voordat we naar bed gingen eerst de inwendige mens voorzien van een goeie maaltijd, je moet toch eten na een uitputtende dag. Vorig jaar hadden we een goed Italiaans restaurant gescoord en we moesten maar es kijken of die er nog was. Ja dus. Joh, wat lekker en alweer gesellug!. En Erik maar klagen dat we et weer zo slecht hadden???. Nog een pilsje bij de kantine op de camping en naar bed. Was toch wel een beetje koud vond ik in dat tentje met een luchtbed dat lekte en in het nachtelijk uur bijgeblazen moest worden, niet klagen want je mag mooi rijden over s’heren wegen.

Erik en Raimond hadden hun slaapmuts mee tegen de kou. De volgende dag uitslapen, ontbijten bij de tent en een kop koffie in de kantine Goed idee van René. De dag van de rondrit was daar. Iedereen de motor aan, nou ja, bijna iedereen want onze Katte z’n bmw, kleine letters, deed niet meteen wattie doen moest. Motorisch vernuft van een ietwat iets meer gedateerde motor dan de andere twee Bayerischen. Had bijna de hele winter bij de dealer gestaan. Tja, als ie er alleen maar staat. Doet ie et of doet ie et niet. Maar na ijzig volhouden zette Gerrit toch maar even de camping in de blauw-grijze walm en moesten we Erik door de nevel naar zijn fiets loodsen. Ook van deze gebeurtenis een foto. Gerritman staat er vertederend bij te kijken dattie et wel doet.

Deze rit zou ook weer mooi worden volgens onze kenner Bertus want hij had al stukken van deze gereden, alweer. Ook deze keer had hij niks teveel gezegd, GE-WEL-DIG, als je dus eens in de buurt van Hölzbach komt ligt er een stuk wegdek van 11,5 km de K79 / L157 met zulke mooie overzichtelijke bochten dat je hoopt dat er nooit een eind aan komt Prachtig.

En ook nog met een pont over de Moezel geweest. Stond de hele pont vol met motoren. De pontbaas had de dag van z’n leven, zeker 250 motoren moesten over. Van dit punt hebben René en Bertus ook nog foto’s geklikt. Kijken die foto’s !!! Want d’r zijn er wat genomen, niet alleen van eten wat ook prima was, maar ook actiefoto’s genomen door Raimond, René en Bertus. Prachtig mooi om te zien en terug te denken aan die mooie momenten. Ook voordat we op de pont gingen lag er een prachtige bocht dat je zou denken dat je jezelf weer zou tegenkomen, om René zijn woorden te memoreren. GE-NIE-TEN met een grote G.

De terugreis was net zoals de voorgaande kilometers weer een genot om te rijden. Met steeds meer zon werden deze kilometers ook weer mooi, zo niet nog mooier om te doen. Ook weer stukken gereden waar we vorig jaar waren geweest en of dat weer mooi was. Is toch wel leuk zo ver van huis en dan herkenbare plaatsen te passeren en te herinneren aan de leuke momenten.
Wat zijn er trouwens ook onbenullen op de weg, welke weinig rekening met andere motorrijders houden en gevaarlijke stunten uithalen. Hier kan Gerrit over meepraten. Toch nog goed afgelopen zonder kleerscheuren en weer een ervaring rijker.

Altijd alert blijven en defensief rijden. Iedere keer leer je weer. Zoals geschreven was het weer een geweldig mooie ervaring en kijk ik uit naar een volgende Eurorit. Jongens…bedankt.

Gerard.

Back To Top