Skip to content
Voorjaarsrit-2017

Verslag van weer een mooie Voorjaarsrit, Zwolle 9 april 2017

Voorjaarsrit 2017

Zondag ochtend, wekkertje om 08.00 gezet zodat ik alle tijd heb voor een bakkie en een ontbijt en de juiste mentale voorbereiding. Ik keek er toch wel weer de hele week naar uit. Het zou mooi weer worden en dat was toch wel een prettig vooruitzicht voor deze voorjaarsrit. De afgelopen ritten hebben toch een niet zo’n zonnig karakter gehad. Zo… koffie op, ontbijtje naar binnen gepropt. We gaan.  Garage deur open, motor naar buiten en starten lopen. Nog even langs het pin apparaat, want ik ga er vanuit dat je bij de Bierton waar we de rit starten, niet kan pinnen. En door naar de Esso.

Bij de Esso zie ik nog meer blije gezichten. Nadat ik mijn motor heb volgetankt , voeg ik me bij de rest. Hier geef ik mijn grote vriend Gerard een hand en het geslijm heen en weer is begonnen. We vertellen elkaar, dat wat er ook gebeurd, de dag nu al niet meer stuk kan. Net een stel kleine kinderen. We bekijken de groep eens en maken de balans op wie er niet zijn en wat de reden zou kunnen zijn. Bertus zijn moeder/ schoonmoeder was jarig dus die kwam niet.

Herman stuurde een appje dat hij later zou starten met Kasperina en schijnbaar was Lammert al vroeg vertrokken, maar waar zijn de Hazelhoffjes. Er wordt toch immers geen regen verwacht?? Ik zie ook een aantal nieuwe gezichten. Raimond verteld dat er wat mogelijke nieuwe leden meerijden. En ineens gebeurt het zoals altijd. Jassen gaan dicht, helmen gaan op en daar gaat de eerste groep. De choppers vertrekken als eerst richting Zwolle. Ik praat nog wat met Jan Brouwer en daar gaan ze.

Kort daarna vertrekken wij ook richting Zwolle. Bij de Bierton aangekomen parkeren we onze motoren en betalen we voor deelname aan de rit die ze hebben uitgezet. Na en bak koffie maken we ons wederom gereed. Nu gaat de rit pas echt beginnen. Ik wil mijn motor starten, maar helaas. Accu leeg. Ik denk dat hij zijn beste tijd heeft gehad. Gelukkig bieden Raimond en Gerard de helpende hand en na een meter of 10 duwen doet hij het gelukkig weer. Helco moest ook nog wat sleutelwerk aan zijn motor verrichten. Geen beste dag voor de japanners…. Hoe dan ook. We gaan… Ik rij in de groep waarbij Raimond voorop rijdt daarachter Ab, dan Gerard, Jacco, Heilco, Erik en ik sluit af.

Zoals gewend rijden we over mooie kronkelige wegen. De route gaat o.a. langs Laag Zuthem, Heino en Luttenberg richting ‘Nationaal Park Sallandse Heuvelrug’. Wat zitten er mooie stukken in deze route. Vooral op de Sallandse Heuvelrug kan je mooie van je af kijken en heb je niet echt het gevoel dat je in Nederland bent. We vervolgen de route richting Hellendoorn we rijden boven Almelo langs en uiteindelijk stoppen we zo rond kwart over 11 in Albergen waar we gaan genieten van een bak koffie en appelgebak met Slagroom. In Albergen komt de andere groep ook aanschuiven, deze groep bestaat uit Gertjan, Rob, Jan en Martin en niet lang daarna schuift ook Henk Riezebos aan. Hij kwam net in Zwolle aan toen wij daar vertrokken.

Koffiedrinken met een grote groep is altijd chaotisch. Zo ook deze keer, maar nadat de bestelling was gemaakt, kon het ouwehoeren beginnen. Het mooie hiervan is alsof het lijkt dat iedereen zijn oordoppen nog in heeft. Het volume is dus ook deze keer hoog. Hoewel het nog geen 12 uur was geweest, werd er al behoorlijk wat bier gedronken in de cafetaria waar wij zaten. Er bleek ook een wandelroute langs dit café te gaan. Maar ja, als er eenmaal motoren langs de weg staan, stoppen er meer . Dus de uitbater moest nog gauw even wat stoelen en tafels bijzetten om al zijn gasten te kunnen laten zitten. De vrouw van de uitbater werd nog even door Henk aangesproken, waarop ze gezellig tegen Henk begon aan te kletsen. Helaas voor de dame in kwestie zat ze aan de verkeerde kant van Henk, dus die verstond er geen zak van.

We gaan weer verder. Iedereen heeft afgerekend en we starten de Motoren. Heilco moet weer wat vast draaien aan zijn spatbord, maar we kunnen weer. We hebben besloten om nog een uurtje door te rijden en dan ergens wat te gaan eten. Henk voegt zich achteraan de groep toe. De route vervolgt zich verder richting he oosten. Gelukkig is het droog. De wegen liggen vol met zand, wat af en toe voor grote stofwolken zorgt. Nu snap ik waarom de Hazelhoffjes niet mee zijn. Net voor de Duitse grens buigen we af richting het zuiden en vervolgens sturen we over heel veel smalle wegen richting Oldenzaal. Ook dit gedeelte van de route is weer erg mooi. Mooie bochten, maar helaas zitten er ook in veel van deze mooie bochten drempels, wat de gemiddelde snelheid toch naar beneden haalt.

Ondertussen doet de zon goed zijn werk en word het al lekker warm in mijn leren pak. Door het mooie weer is het erg druk op de weg. Veel motor rijders, fietsers en wandelaars. Op een lang recht stuk hebben een grote groep tegenliggers. Ook motorrijders, ik kijk even naar links en op het moment dat ik weer voor me kijk, zie ik de achterkant van de Ducati van onze voorzitter toch wel erg dichtbij komen en in een heel hoog tempo. Niet goed. Ik moet vol in de rem, remparachute en anker ook nog uit oef… Op het moment dat mijn achter wiel naar links en rechts uit te slaan hoor mijn achterband ook een geluid maken wat hij normaal gesproken niet doet. In een helder moment besluit ik de rem iets los te laten en ik krijg de boel gelukkig weer onder controle. Ik stuur mijn motor gecontroleerd naast de voorzitter, kijk hem eens aan en doe net of er niks aan de hand is. Ondertussen is mijn bilnaad nat geworden van het zweet. Angst zweet!!

Even verderop in Bornebroek stoppen we voor de lunchbreak. Henk die net achter mij zat geeft me een klop op mijn schouder en zegt: ”Soms moet je geluk hebben”. Gelukkig kunnen we erom lachen. Ook Heilco had een grote rookwolk in zijn achteruitkijkspiegel gezien en kwam even verhaal halen. En ook de voorzitter had in gaten gehad dat er iets aan de hand was achter hem…
Met een hoop lawaai en na het verbouwen van het terras (we willen natuurlijk wel allemaal bij elkaar zitten), kunnen we eindelijk gaan zitten. En op dat moment staan Herman en Kasperina ook al op het terras. Na nog meer verbouwen van het terras kunnen zij ook aanschuiven bij de groep. De welbekende uitsmijters worden burgermeester gemaakt. En we genieten nog even wat van het zonnetje. We zitten precies bij een rotonde, dus we hebben genoeg te kijken. Er komt van alles langs. Old timers, snelle auto’s en ook de toekomstige auto van Herman reed voorbij zei hij. Volgens mij was het een dikke BMW cabriolet. Droom rustig verder Herman.

Bij het vertrekken komt Jan Blokker op het idee om Gertjan toch niet meer mee te nemen tijdens het vervolg van de route en knoopt zijn BMW met een dikke sjorband vast aan een graafmachine die daar op de parkeerplaats staat. Helco draait zijn spatbord nog een keer vast en met Raimond als voorrijder vervolgen we onze weg richting Zwolle. Nog een keertje tanken, want de Duc van de voorzitter gaat het niet redden tot het eindpunt. Ik gooi de mijne voor de zekerheid ook nog even vol. Toch lullig om stil te komen staan zonder benzine. Ik spreek uit ervaring..

Bij de Bierton in Zwolle willen we ons afmelden, maar helaas de organisatie was al vertrokken. Vanaf hier gaat ieder zijn eigen weg richting Kampen/IJsselmuiden. Een aantal gaat via de Zwolse weg terug. Ik voeg mij bij Gerard die over de dijk terug gaat en ook de voorzitter volgt.

Terugkijkend op de dag heb ik eigenlijk alleen maar genoten. Mooi weer, goed gezelschap, mooie route en dingen doen die ik leuk vind. Motorrijden!!

Mvg,
René Lassche

Weer een dagje op pad met de mannen van #MTCdeSteur.Wat een weertje?

Geplaatst door Raimond De Vries op Zondag 9 april 2017

Back To Top